مدرسه زبان

سلام عشقِ مامان 

ببخش من همش تنبلی میکنم دیر دیر میام 

از اول مهرماه میری مدرسه زبان .خیلی برات سخته باید بنویسی کلی مشق داری ولی خدارو شکر هم من راضیم هم خودت هرکس هم زنگ میزنه خونه زود گوشی رو برمیداری و توضیح میدی که چقدر با سواد شدی 

عزیم اگه تو نبودی من چه کار میکردم 

تمامِ دلخوشیِ زندگیم تویی .ولی چقدر بده که من اینهمه عصبی هستم 

میدونم من خیلی مامانِ بدی هستم ولی چه کار کنم زندگی اینجوریم کرده .کاش میشد زمان به عقب برگرده .کاش میتونستم یه چیزهایی رو عوض کنم .کاش میتونستم تو رو با آرامش بزرگ کنم

عذابِ وجدان دارم میدونم که خیلی بهت ضربه میزنم با رفتارم ولی مامان به خدا دستِ خودم نیست 

تو بهترین و قشنگترین چیزی هستی که تو زندگیم دارم تنها امیدی زندگیم دلخوشیِ من